Wie ben ik?
Ik ben Barbara Celis en ik ben geboren en getogen in Vorselaar. Al van kindsbeen af ben ik gefascineerd door dieren. Uren kon ik ermee bezig zijn en ernaar kijken. Mijn eerste huisdier was een konijn, maar daar bleef het niet bij. De familie huisdieren breidde zich uit en ik leerde meer en meer van de verschillende diersoorten. Logischerwijze ging ik dan ook een bachelor dierenartsassistente (Bachelor Agro- en Biotechnologie optie Dierenzorg) studeren. Tegelijk volgde ik een opleiding hondengedragstherapeut.
Toen kwam die eerste hond op mijn pad. Een asielhond die ik tijdens mijn opleiding tegenkwam. Ik was op slag verliefd. Ik verzette hemel en aarde om die hond een goede thuis te bieden. Met de eerste hond kwamen ook de eerste gedragsproblemen. Met alles wat ik al geleerd had, kregen we die problemen vrij snel onder controle.
Dash heeft bij mij en mijn vriend Kevin nog 8 jaar een luxeleven gehad. We genoten elke dag van haar en hebben erg veel van haar geleerd.
Toch bleef het kriebelen. Ik studeerde nog verder en volgde een Postgraduaat Toegepast Diergedrag aan de Odisee Hogeschool. Daar kreeg ik les van internationaal gerenommeerde docenten, die alles vanuit een wetenschappelijke visie brachten. Twee jaar later had ik mijn diploma. Vanaf toen voelde ik me ook echt een diergedragstherapeut!
Het trimmen is een andere kinderdroom van mij. Ik moest en zou later hondentrimmer worden. Dus besloot ik na mijn opleiding om een cursus hondentrimmen te volgen. In eerste instantie was dat voor mij een minder leuke ervaring. Ik was altijd gewoon om op een zachte manier met dieren om te gaan en daar zag ik dat het er niet altijd zo aan toe gaat. De prestatie was vaak belangrijker dan het comfort en welzijn van de hond. Ik besloot er tijdens mijn opleiding toch het beste van te maken, maar had wel in mijn achterhoofd dat ik het anders zou doen. Ik wil dat een dier zich goed voelt in mijn trimsalon! Op basis daarvan kiezen we de manier van behandelen.
Tijdens mijn opleiding hondentrimmen kwam ook een andere hond op mijn pad. Een prachtige witte Koningspoedel genaamd Tommy Lee. Hij en Dash konden het geweldig goed met elkaar vinden en wij besloten om hem een mooie oude dag te bezorgen.
Onze eerste pup volgde enkele jaren later. We hadden erg graag eens een pup opgevoed, maar we hadden geen voorkeur wat betreft het ras. Omdat we al twee honden geadopteerd hadden, was adoptie dus weer een logische keuze. Toen er een nestje van 10 pups in het asiel geboren werd, hebben we even getwijfeld, maar uiteindelijk hebben we toch besloten om er één te adopteren. Zo kwam Homer in ons gezin. Zijn papa is een Beagle, zijn mama een onherleidbare kruising. En wat blijkt een pup toch anders te zijn dan een volwassen adoptiehond, hier leren we weer enorm van bij. En hij maakt ons hondengezinnetje compleet!
​
